Sürgün Asla Bitmez: Film Gösterimi ve Bahar Bektaş ile söyleşi
Bahar Bektaş, 2024, 99′
An intimate and impressive portrait of a family that tells the story of an ongoing uprooting. / Bir ailenin içten ve etkileyici portresi, süregiden bir kökünden koparılma hikâyesi.
Followed by Q&A with the director moderated by Özlem Sarıyıldız / Gösterimin ardından Özlem Sarıyıldız moderatörlüğünde yönetmenle söyleşi
02.02.2025 Tuesday 18.30
bUm box / Paul-Lincke-Ufer 21, 10999 Berlin
Dayanışma amaçlı etkinliğin geliri Hangi İnsan Hakları? Film Festivali’ne aktarılacaktır / Donation based event in solidarity with Which Human Rights? Film Festival in Turkey (Destek kampanyası linki / Crowdfunding link)
Suggested donation / Önerilen bağış miktarı: €10
[We would like to thank the director, the producers and Jip Film for granting us permission to screen the film. / Gösterim izni verdikleri için yönetmene, yapımcılara ve Jip Film’e teşekkür ederiz.]
About the film / Film hakkında:
[en]
Due to the threat of deportation once he has served his prison sentence, Bahar’s brother Taner has applied for an early transfer to Turkey. What effect will this have on his parents and siblings, who came to Germany as Kurdish-Alevi refugees 30 years ago? What prospects await Taner in Turkey?
In this intimate and impressive portrait of her family, director Bahar Bektaş embarks on a painful journey into the past through conversations with her mother, father, and siblings, telling the story of an ongoing uprooting.
“A family in a permanent state of emergency. We see them struggling for a normal life between the conflicting priorities of past and future, integration and the preservation of their own cultural identity. The cohesion of the family is just as unstable as the concept of home. An initially fragmentary narrative of hints and omissions impressively coalesces into an intimate and powerful portrait. Director Bahar Bektaş makes us painfully aware: EXILE NEVER ENDS.” (Jury statement of Film Critics Prize, Max Ophüls Film Festival)
[tr]
Bahar’ın kardeşi Taner, hapisteki cezasını çektikten sonra sınır dışı edilme tehdidi altında olduğu için Türkiye’ye erken nakil başvurusunda bulunur. Peki bu durum, 30 yıl önce Kürt-Alevi mülteci olarak Almanya’ya gelen anne babasını ve kardeşlerini nasıl etkileyecek? Taner’i Türkiye’de hangi şartlar bekliyor?
Annesi, babası ve kardeşleri ile yaptığı konuşmalarda geçmişe doğru acı dolu bir yolculuğa çıkan yönetmen Bahar Bektaş, ailesinin etkileyici ve samimi bir portresini çizerken, sonu gelmeyen bir kökünden koparılma hikâyesi anlatıyor.
“Sürekli diken üstünde yaşayan bir aile. Geçmiş ile geleceğin çelişen öncelikleri arasında, uyum sağlamak ile kendi kültürel kimliklerini korumak ikileminde normal bir hayat için mücadele ederken izliyoruz onları. Ailenin birliği, tıpkı yuva kavramı gibi muğlak. İlk başta ipuçları ve sessizliklerle kurulan parçalı anlatı, etkileyici bir şekilde birleşerek samimi ve güçlü bir portreye dönüşüyor. Yönetmen Bahar Bektaş bize acı bir gerçeği hatırlatıyor: SÜRGÜN ASLA BİTMEZ.” (Max Ophüls Film Festivali jürisi Eleştirmenler Ödülü gerekçesinden)
[de]
Bahars Bruder Taner hat aufgrund der drohenden Abschiebung nach Verbüßung seiner Haftstrafe einen Antrag auf vorzeitige Überstellung in die Türkei gestellt. Welche Auswirkungen wird dies auf seine Eltern und Geschwister haben, die vor 30 Jahren als kurdisch-alevitische Flüchtlinge nach Deutschland kamen? Welche Perspektiven erwarten Taner in der Türkei?
In diesem intimen und eindrucksvollen Porträt ihrer Familie begibt sich die Regisseurin Bahar Bektaş auf eine schmerzhafte Reise in die Vergangenheit. Sie führt Gespräche mit ihren Eltern und Geschwistern und erzählt die Geschichte einer anhaltenden Entwurzelung.
“Eine Familie im permanenten Ausnahmezustand. Wir erleben sie beim Kampf um ein normales Leben im Spannungsfeld von Vergangenheit und Zukunft, von Integration und Bewahrung der eigenen kulturellen Identität. Der Zusammenhalt der Familie ist dabei genauso labil wie das Konzept der Heimat. Eindrücklich fügt sich eine zunächst fragmentarische Erzählung der Andeutungen und Auslassungen zu einem intimen und kraftvollen Porträt zusammen. Regisseurin Bahar Bektaş führt uns schmerzlich vor Augen: EXILE NEVER ENDS.” (Aus der Begründung der Jury, Max Ophüls Film Festival)
